عنوان: بررسی بافت اجتماعی-تاریخی پیدایش پاورقی­

برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

چکیده

اتفاقات سیاسی-اجتماعی که در تاریخ معاصر ایران بعد از جنگ جهانی دوم رخ داد، سرآغاز فصلی بود که پای تفکرات رمانتیسم و به دنبال آن ادبیات پاورقی را به زندگی روزمره­ی ایرانیان باز کرد. قرن 14 یکی از دوران­های پرتحرک ادبیات ایران است، ادبیاتی که بیشتر رویکردش اجتماعی است. اتفاقاتی که در چند دهه­ی نخست آغاز قرن 14 در ایران رخ داد، زمینه­ی گسترش رمان و در کنار آن پاورقی­نویسی را فراهم آورد.

در یک برهه­ی کوتاه، تقریباً دهه­­ی 40 و 50 پاورقی­نویسی عملاً بر ادبیات ایران تسلط یافت و آن با توسعه­ی روزنامه­ها همراه بود.بسیاری از برخوردهای نابه­هنجار ساواک و فضای پرخفقانِ بعد از کودتای 32 بسیاری را به این سو سوق داد که، خواندن به جای جنگیدن را به عنوان یکی از سرگرمی­ها بپذیرند. ازاین­رو نمی­توان پاورقی­نویسی را صرفاً، یک سرگرمیِ صرف دانست، بلکه باید آن را محصول شرایط اجتماعی خاصی دانست که یکی از مهم­ترین ابزار شناخت جامعه است.

از آنجایی که در زمینه پاورقی مطالعات زیادی صورت نگرفته، این پایان­نامه بر آن شد تا: موضوع مطالعه­ی خود را بر روی پاورقی­نویسی با رویکرد به کتاب پنجره­ی فهیمه رحیمی متمرکز کند.

پاورقی­ها داستان­های جذابی بودند که در حاشیه­ی روزنامه­ها به صورت روزانه یا هفتگی و سریالی به چاپ می­رسیدند. اما مکتب­های ادبی جدید و ورود دیدگاه­های بیرون از ادبیات به داخل ادبیات نشان داد که این آثار قابلیت بررسی روان­شناسی، جامعه شناسی، نشانه شناسی و زبان­شناسی و… را دارند.مهم­ترین موضوع پاورقی­ها مسایل عاشقانه و پلیسی بود.

از میان پاورقی نویسان می­توان به فهیمه رحیمی اشاره کرد. وی متولد 1331 در شهر تهران است و با تقریبأ 30 اثر در این زمینه رکوردار فهرست پاورقی نویسان ایران به لحاظ چاپ و فروش می باشد.

کلید واژه: پنجره، پاورقی­نویسی، فهیمه رحیمی، داستان، داستان عامه­پسند

-1 مقدمه

ادبیات عنصری از فرهنگ عمومی جامعه است و بخشی از دستاوردهای جمعی مردم محسوب می­شود. ماده­ی اصلی ادبیات را کلام تشکیل می­دهد. کلمات حامل مفهومی هستند که با آن مردم در جامعه با هم ارتباط برقرار می­کنند.

هنگام صحبت از ادبیات نباید فقط به ادبیــات ارزشمند توجه شود زیرا ادبیات عامه­پسند نیز در دسته­بندی­های انواع ادبی جایگاهی قابل تأمل دارد. ادبیات عامیانه یا شفاهی در شکل­گیری ادبیات کلاسیک مؤثر بوده، چون ادبیات عامیانه مرحله­ی اولیه­ی پیدایش ادبیات کلاسیک است.

در کشورهای جهان سوم به خصوص در ایران توجه چندانی به ادبیات عامه­پسند نمی­شود و چیزی که توجه اکثر محققان و منتقدان را به خود جلب می­کند، ادبیات وزین کلاسیک است. در صورتی­که با بررسی و توجه به ادبیات عامه­پسند می­توان از منظر جامعه­شناختی ادبیات را بررسی کرد.

«هر داستان، افسانه، مثل، اسطوره و دیگر شکل­های ادبیات عامیانه، همواره حامل پیام­های اجتماعی نهفته­ای است که رابطه­ی ذهنیتی مردم در یک برهه زمانی (رابطه افقی) یا نسل­های پیاپی (رابطه عمودی) را حفظ می­کند» (ارشاد،1387: 6).

هر داستان و مثلی در دوران تاریخی ویژه­ای ساخته می­شود که بیانگر خصوصیات ویژه­ی آن دوران است. «از این­رو، هر متن ادبیات عامیانه به پنجره­ای می­ماند که به دنیای اجتماعی گسترده­ای از معناسازی و فهم کردن باز می­شود» (همان: 6).

برای دانلود پایان نامه اینجا کلیک کنید

لینک بالا اشتباه است

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

       

:: بازدید از این مطلب : 218